Ósma Strona Księgi

      Lekcja dłużyła się niemiłosiernie. Nie mogła się skupić na słowach nauczyciela. Była obecna tylko fizycznie, myślami była daleko stąd. A mianowicie w odległej Japonii. Pomimo złych wspomnień tęskniła za tamtym krajem, jej małą ojczyzną. Za babcią Kumiko, dziadkiem Juanem. Tęskniła za pięknymi parkami, za zapachem kwitnącej wiśni. Bardzo jej tego brakowało. Pamiętała swój pierwszy rower, pierwsze lekcje pływania, pierwsze zabawy z młodszą siostrą. Te piękne chwile minęły bezpowrotnie. Teraz nadszedł dla Miyoki czas cierpienia, który może wiecznie trwać.

                                       ''Szczęście jest krótkie, Cierpienie wieczne''

Nareszcie zadzwonił dzwonek na przerwę. Wokół rozległ się gwar. Azjatka szła w stronę szafki.
-Hej- powiedział nieśmiało Hindus. Miyoki spojrzała na niego pytająco.
- Mam do Ciebie prośbę. Pokazałabyś mi szkołę?- spytał nieśmiało. Szatynka kiwnęła tylko głową. Zabrakło jej słów. Wyglądał na miłego. Stop! Przecież Han też tak wyglądał. A potem okazał się podstępnym oszustem. Ale może Ravi jest inny? Niemożliwe. Każdy facet taki jest. Na początku miły, uprzejmy, troskliwy. A potem... A potem okazuje się zwykłym lovelasem.
         Szli powolnym krokiem rozmawiając. Wzbudził w niej zaufanie. Stop! Nie mogła mu zaufać. Han też wzbudzał w niej zaufanie. A później ją upokorzył... A ona tak bardzo go kochała! Myślała, że jego 'intencje' w stosunku do niej są szczere. Jedna samotna łza spłynęła po jej delikatnym policzku. Nie uszło do uwadze Ravi'ego. Kolejna łza. Rozpłakała się. Nie mogła już wytrzymać. Przytulił ją. Spojrzeli w swe zwierciadła duszy. Ona dostrzegła w nich morze szczerości i niewinności. On dostrzegł w jej oczach ocean bólu i cierpienia. Byli bardzo blisko siebie. Spojrzeli sobie głęboko w oczy. Nadeszła upragniona dla nich chwila. Ich usta złączyły się w czułym pocałunku.
                         ''Zwycięzcami w miłości są pokonani przez miłość''

*****                                              *****                                                    *****
Oto przedstawiam Wam jakże beznadziejną ósemkę. Dzisiaj równo mijają dwa miesiące od założenia bloga. Dziękuję, że tyle ze mną wytrwaliście :-3
Pozdrawiam Wasza MarutaMikoshi
Proszę o komentarze.