Jedenasta Strona Księgi

Wena mi dzisiaj dopisuje więc wstawiam drugi rozdział tego samego dnia =^-^=

 Stała przed lustrem. Przyglądała się swojemu odbiciu. Ubrana była w lekko podarte jeansy, T-shirt z logo Metallica, jeans'ową kamizelkę oraz czarne conversy. Włosy miała upięte w wysokiego kitka. Wyglądała naprawdę ładnie. Chwyciła ciemno- niebieską torbę na ramię po czym zeszła na dół. Postanowiła przebaczyć rodzinie.
-Hej. -powiedziała z uśmiechem. Domownicy spojrzeli na nią zszokowani. Nie można się im dziwić. Przecież nie odzywała się do nich przez pare dni. Z uśmiechem usiadła przy stole i zaczęła jeść naleśniki z syropem klonowym. Jej ulubione danie.
-Miyo' co się stało, że jesteś taka wesoła?- spytała matka Miyoki.
- Przeżyłam swój pierwszy pocałunek.- powiedziała nieśmiało szatynka.
-Kiedy? Z kim? Fajny chłopak?- zadała pytania ciocia Yuki.
- Wczoraj. Nowy chłopak w mojej klasie, Ravi Ragga.- odpowiedziała z uśmiechem.
-Leć do szkoły bo się spóźnisz.- powiedziała Yuki. Szatynka odeszła od stołu i ruszyła do szkoły. Droga minęła jej spokojnie. Nareszcie wszystko się zaczęło układać. Wszystko dzięki Ravi'emu.
  Stała przy swojej szafce. Wykładała książki. Nagle ktoś jej zakrył oczy. Uśmiechnęła się. Nareszcie skończyła się era cierpienia. Przeszłość zostawiła za sobą. Zaczęła żyć chwilą. To wszystko dzięki uroczemu Hindusowi. Postanowiła się z nim podroczyć.
- Kylie?- spytała z uśmiechem.
- Nie.- odparł.
- Uroczy Hindus który na imię ma Ravi?- zażartowała.
- Brawo. Uważasz, że jestem uroczy?- spytał Ragga
- Tak- odpowiedziała dając mu czułego buziaka w policzek.
Lekcje minęły Miyoki bardzo przyjemnie głównie za sprawą Ravi'ego. Dzisiaj lekcje skończyła po siedemnastej. Było ciemno. Azjatka szła samotnie. 
Chwila nieuwagi...
Potknęła się...
Upadła...
- Witaj Miyoki-powiedziała zbyt pewnie kobieta/ dziewczyna.
Japonka podniosła głowę. To co zauważyła zaskoczyło ją.
Z kpiącym uśmiechem stała...
*****                                                        *****                                                           *****
Tym razem nie będę pisała o rozdziale nudny, ponieważ nie chcę aby Kitty Lu zrzuciła się ze schodów.
Naprawdę nie wiem co jest takiego fajnego w mojej historii, że mi tak grozicie xd